เวลา…มิตรภาพ…ความรัก
................
ตะวันชำแรกผ่านเมฆ…
เป็นการปลุกเสกหัวใจของวันหน้า
ผีเสื้อครุ่นคิดถึงการจากลา
ก็หาใช่เพียงหวังกำลังเดิน
เวลาฉีกทำลายทุกสิ่งทุกอย่าง
ปัจจุบันแตกต่าง ดูห่างเหิน
เพียงพอสำหรับความยับเยิน
ที่บังเอิญทอดทิ้งทุกสิ่งไป
เวลายังโบยบิน…
สร้างหนี้สินอันยิ่งใหญ่
กับความชาเย็นน่าเห็นใจ
เสมือนหนึ่งท้องฟ้า ไร้ตะวัน
โลกนี้ว่างเปล่าแท้จริง
จากการพักพิง ยิ่งหวั่น
มิตรภาพฉาบแย่งแข่งกัน
โศกศัลย์นิรันดร์..นิวรณ์
ความรักและความเกลียด
ส่งความละเมียดละไมไปซ่อน
แห่งความห่วงหาอาทร
อยู่ในฟูกหมอนนอนซม
เวลา ..มิตรภาพ.. ความรัก
สู่ความหน่วงหนักสาสม
เพียงพอต่อคืนรื่นรมย์
ผ่านความขื่นขม…มาแล้ว!
................
ขอบคุณภาพจาก dtawanbooks.com
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
