คิดถึงซึ่งใคร...ใครคนหนึ่ง
คิดถึงซึ่งใคร...ใครคนหนึ่ง
แต่ก่อนกลอนซึ่ง...จึงชิดใกล้
วันวารสาส์นคำ...ร่ำเคียงใจ
เธอจากพรากไป...ที่ไหนกัน
หากอ่านผ่านพบ...สบคำเขียน
จากเด็กเล็กเรียน...เพียรหาฝัน
เคยคิดพินิจ...ลิขิตมัน
แห่งนี้มีฉัน...นั่นเพราะเธอ
คำรอขอโทษ..โกรธใครหรือ
อภัยอย่ายื้อ....คือเสนอ
ปล่อยวางข้างบ้าน...กานท์ละเมอ
อย่าปล่อยคอยเกลอ...ฉันเพ้อนาน
คิดถึงซึ่งใคร...ใครคนนั้น
ในคืนตื่นฝัน..อันแสนหวาน
เคยเรียงเคียงชิด...ติดต่อกานท์
กลอนนี้มีสาส์น...วานคิดถึง
หทัยกาญจน์
คิดถึงซึ่งใคร...ใครคนหนึ่ง
แต่ก่อนกลอนซึ่ง...จึงชิดใกล้
วันวารสาส์นคำ...ร่ำเคียงใจ
เธอจากพรากไป...ที่ไหนกัน
หากอ่านผ่านพบ...สบคำเขียน
จากเด็กเล็กเรียน...เพียรหาฝัน
เคยคิดพินิจ...ลิขิตมัน
แห่งนี้มีฉัน...นั่นเพราะเธอ
คำรอขอโทษ..โกรธใครหรือ
อภัยอย่ายื้อ....คือเสนอ
ปล่อยวางข้างบ้าน...กานท์ละเมอ
อย่าปล่อยคอยเกลอ...ฉันเพ้อนาน
คิดถึงซึ่งใคร...ใครคนนั้น
ในคืนตื่นฝัน..อันแสนหวาน
เคยเรียงเคียงชิด...ติดต่อกานท์
กลอนนี้มีสาส์น...วานคิดถึง
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
