เจ้าวางกลอน.อ้อนใจ.ว่าไปจาก
แต่กลับฝาก.โคมใส.ไฟสลัว
พี่ก็หลง.เดินตาม.ด้วยความกลัว
เฝ้าพันพัว.ดอกหญ้า.ที่คว้าดาว
ในมุมเงียบ.เปรียบเปรย.เหมือนเคยอยู่
ขอขี้ตู่.ตามติด.ประชิดสาว
ไฉนเลย.เคยฝัน.อยู่พันคราว
ความยืดยาว.แห่งรัก.ถูกพักลง
เจ้ามิเหลือ.เยื่อใย.หรือไรเล่า?
รักน้ำเน่า.ปลดปลิด.หมดพิษสง
เหมือนหันหลัง.สั่งลา.ให้พางง
ยากจะปลง.ลงลึก.เมื่อตรึกตรอง
ใครกันหนอ?.ล้อเล่น.เห็นเจ้าง่าย
รักเป็นหม้าย.พ่ายจัด.จนกลัดหนอง
"ไม่ดีพอ-ขอตัว".เหมือนรัวกลอง
เปิดมุมมอง.ให้คนแย่.ได้แก้ตัว
เพราะหัวใจ เหนื่อยนัก ขอพักก่อน
ทนร้าวรอน แรมร้าง ทางสลัว
ทุกท่ามที่ ฤดีไหว ใจหม่นมัว
ดังเกลือกกลั้ว เปลือกนอก คนหลอกลวง
ในมุมอับ ทับถม คล้ายจมปลัก
หาที่พัก พิงใจ ให้เป็นห่วง
ต้องเดินเดี่ยว เหน็บหนาว จนร้าวทรวง
คนถามทวง ห่วงใย ไม่เคยมี
จนใจด้าน พานขม อารมณ์ขื่น
ทำหน้าชื่น ซ่อนความหม่น ที่ล้นปรี่
เก็บหัวใจ กำพร้า ขอลาที
เพราะเราดี ไม่พอ ต้องขอตัว....
แซมไปหละ... งื๊ดๆๆๆๆๆ.................................... ไปนอน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
