หนาวน้ำตา
หนาวลมห่มผ้าพอซาหนาว
เคียงสาวคงอุ่นเมื่อหนุนตัก
โอบกอดไออุ่นละมุนรัก
หนาวหนักเพียงไหนไม่สะเทือน
แต่ทรวงดวงใจใยหนาวเหน็บ
ความเจ็บรุมเร้าเข้ากรีดเฉือน
เหม่อมองฟ้าดาวสกาวเดือน
ยังเตือนความช้ำย้ำในทรวง
หนาวจังหนาวนี้ที่รินไหล
กายใจสั่นเทาฝนเหงาร่วง
อาบแก้มแต้มร้าวหนาวแดดวง
พิรุณหล่นร่วงล้างบ่วงปม
โอ้นภาดาราจันทราเอ๋ย
สาดเลยสายฝนจนสาสม
ดีกว่าหนาวนี้ที่ระบม
ยากข่มรักร้าวหนาวน้ำตา
"ฉันมันก็แค่นี้"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
