หากใช่วันนี้...ล่ะที่รัก
หากใช่วันนี้...ล่ะที่รัก
สิ่งหวังประจักษ์...ชักแกร่งกล้า
สิ่งหนึ่งซึ่งวาด...ปาดน้ำตา
สิ่งนั่นคือ “ศรัทธา”...มาให้เธอ
หากใช่วันนี้...ที่สวยสด
สิ่งที่จารจรด...บทเสนอ
สิ่งเล่าเฝ้าผ่าน...กานท์นะเออ
สิ่งนั่นคือ “รักเสมอ”....เพ้อพร่ำไป
หากใช่วันนี้...ที่ดียิ่ง
มีสรรพสิ่ง...จริงดังใฝ่
มีฝันวันวาร....ณ กาลใด
มีความ “จริงใจ”....ให้ถึงกัน
หากใช่วันนี้...ที่เคลื่อนล่อง
เดินเที่ยวเลี้ยวท่อง...ครองสุขสันต์
เดินเล่นเช่นว่าง..พลางเชยจันทร์
เดิน “เคียงชมตะวัน”...พลันลับตา
หากใช้วันนี้...ล่ะที่รัก
ที่ไม่ไกลเกินหนัก...ทักห่วงหา
ที่อยู่เคียงฝัน...นั่นทุกครา
ที่รอ “การกลับมา”...หาของเธอ
หทัยกาญจน์