[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

ฉันก็คน

ยามเธอโกรธโอษฐ์ร้ายหมายบั่นฆ่า
ให้วิญญาณ์ฉันตรมขมขื่นหมอง
ทั้งคำหยาบฉาบฉวยมิช่วยตรอง
นวลละอองเพราะไปไม่เรียกเธอ

เปลี่ยนให้เป็นมารใจในความรัก
ในเมื่อตักโทษาด่าเสมอ
ก็ขออย่าให้ได้ไปพบเจอ
กับคู่สองครองเฌอบำเรอใจ

ทำตัวร้ายส่ายหางเป็นค่างป่า
ชอบต่อว่าหาเหตุผลไม่ได้
คนอย่างนี้เลือดข้นคนอะไร
ทำเฉไฉไหลหลบกระทบตัว

เธอคนเดียวหรือที่มีความโกรธ
ทำพิโรธร้ายแรงสำแดงมั่ว
คงคิดไปว่าฉันนั้นจะกลัว
เลยกล่าวชั่วทั่วถ้วนล้วนเลวทราม

จงอย่าลืมฉันนั้นก็มนุษย์
อารมณ์หลุดบางครั้งมิยั้งห่าม
ใครจะมัวดีเด่นเห็นอาราม
มีด้านชั่วทุกนามไม่งามงด

คงเห็นแล้วด้านร้ายในตัวฉัน
เพราะฉะนั้นจงนำคำสบถ
ทิ้งกระโถนกากเน่าอย่าเอาพจน์
มาร้อยรจน์คำหวานสานตราตรึง

ฉันมิใช่หงส์เหินเดินเวหา
ใครจะมามัวหวังดั่งที่หนึ่ง
หากกล่าวร้ายโทษมั่วยั่วดันดึง
จงนอนตรมก้นบึ้งของบึงบอน

บัณฑิตเมืองสิงห์