ความรู้สึกวิ่งตรงสู่วงแคบ
อกฉันแทบแตกหักรักสลาย
กับหัวใจไกลห่างร้างยางอาย
อธิบายหลายรอบ, คำตอบเดิม
เธอยังคงเฝ้าดูอยู่หรือไม่
โลกเปลี่ยนไปในจุดหยุดส่งเสริม
บอกฉันให้เพียงพออย่าขอเติม
อย่าหลงเคลิ้มกับฝัน, มันไม่จริง
ฉันขอโทษโกรธเคืองก็เปลืองเปล่า
ตีหน้าเศร้าเล่าถามยามหนุงหนิง
ลืมชีวิตคิดแนบการแอบอิง
ลืมทุกสิ่งทั้งปวง, ไม่ห่วงเลย
เพียงจากกันด้วยดีใช่หนีหน้า
จนเป็นบ้าเป็นหลังหวังเฉลย
อาจไม่ใช่พันธะการละเลย
ที่ลงเอยด้วยจบ, หลบทบทวน!
......................
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
