เปลือก!
................
แสงจากห้องต้องผิว ริ้วกระจก
เหงื่อไหลตกปรกตาเวลาหาว
พัดลมหมุนอุ่นอุ่นกรุ่นเรื่องราว
แต่เหม็นคาว ข้าวเกินพะเนินกอง
…
แมลงสาบ คราบหนูดูรู้รับ
ขี้ไคลจับกับตัว หัวสมอง
ควันบุหรี่สีดำกำลังมอง
เป็นละอองของเหลวจากเปลวไฟ
…
เสียงลมพัด อัดพื้นจะกลืนห้อง
ดังกึกก้องส่องจับสลับไหว
เหมือนลีลาอาละวาดประกาศชัย
เกิดจากในหน้าต่างว้างเหลือเกิน
…
ข้างนอกนั้นน่ากลัวจนหัวหด…
ปลิ้นและปด..บดและบาดอนาถเขิน
การสมสู่รู้รับสดับเดิน
การประเมินเหลวแหลกแปลกแต่จริง
…
เป็นอย่างไรบ้างหนอ..ตอ มนุษย์
บริสุทธิ์สะอาดผงาดนิ่ง
เหลือแต่เปลือกเลือกเจาะเกาะเหมือนปลิง
หรือเกลือกกลิ้ง วิ่งหาสู่อาจม
…
เป็นอย่างไรบ้างหนอ..ขอดูเกือก
เห็นตาเหลือก เสือกเสาะจนเหมาะสม
ฉันไม่กล้าไปหยอกหรอกอารมณ์
ขอนอนซมหม่มหมักดักความกลัว
…
ขออยู่ในเปลือกเก่าเน่าเน่าบ้าง
หากว่างว่างร้างเปลี่ยวจะเที่ยวทั่ว
ข้างนอกเปลือกเหมือกจับไปกับตัว
มันมืดมัวรัวริก อย่างพลิกแพลง!
…………..
๒๔/๑๐/๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
