เราเขียนกลอนทำไมเผื่อใครถาม
เขียนไว้ยามหมองหม่นระคนเศร้า
เขียนเล่นเล่นสนุกทุกข์บรรเทา
หรือเขียนเอาขำขำ, ทุกค่ำคืน
หากคุณค่าสูงสุดสู่จุดหมาย
อธิบายหลายรอบคำตอบอื่น
ใช่กระแสวิบัติยังหยัดยืน
ใจสะอื้นตื่นอยู่, อย่างรู้ตัว
ขออภัยในสิทธิ์หากผิดพลาด
จารและวาดอักษรอาวรณ์ทั่ว
เพียงร้อยแก้วลำนำทำเมามัว
ถึงกับชั่วกลั้วเกลือก, แค่เปลือกดิน
มีความคิดอิสระที่จะฝัน
ร่วมแบ่งปันความสุขอยู่ทุกถิ่น
ในวันที่ศรัทธาน้ำตาริน
อยากได้ยินคำตอบ, เพื่อปลอบโยน
จุดมุ่งหมายเดียวกันคือสรรค์สร้าง
อยู่ระหว่างตัวตนบนกระโถน
จัดอักษรสระที่กระโจน
หากโชกโชนเจนจัด, สันทัดเอง!
……………………..
ขออภัยนะครับ! กลอนอาจจะดูแรงไป แค่คิดว่าเราอยากเขียนอะไรก็เขียนไปเถอะครับ แต่ให้อยู่ในความเหมาะสม อย่าแบ่งแยกกันเลยนะครับ ทุกสิ่งทุกอย่างมันก็คือ บทกลอน คือบทกวี งานทุกชิ้น คำทุกคำ แล้วแต่เราจะมองครับ (ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ)
ต้องขออภัยด้วยนะครับ หากเข้าใจเจตนาผิดไป อยากให้เพื่อนๆรักกัน อย่าได้มีความขุ่นข้องหมองใจกันเลยครับ ...รักในน้ำจิตน้ำใจเพื่อน เสมอครับ...
ด้วยจิตคารวะ
ทำ มะดา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
