เพียงลมปราณยังมีที่ผิวแผ่ว
เจียนตายแล้วรู้ไหมใจสิ้นหวัง
เหลือลมปราณที่แผ่วแล้วชีวัง
นอนซมดังจิตจะขาดอนาถทรวง
หมดพลังดังใจไร้แรงเสริม
ขาดคนเติมแรงใจไร้คนห่วง
เขานั้นมีคนอยู่เป็นคู่ควง
เรารินร่วงน้ำตาเฝ้าจาบัลย์
๑เรยา๑
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
28 กันยายน 2024, 04:24:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ...เพียงลมปราณสะอื้นสั่ง.....ฉัน.....ยังหายใจ (อ่าน 16901 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
