ชื่อบทกลอน : ที่แห่งนี้ นั่นงาม ท่ามกานท์กลอน
ท่องโลกกว้างทางใหญ่ได้ค้นพบ
เวียนบรรจบสบกวีศรีอักษร
นั่งนอนอ่านสาส์นพจน์บทคำกลอน
หวานสุนทรอบอุ่นละมุนละไม
จุดประกายเปลวเทียนเพียรกล้าแกร่ง
จากหัวใจอ่อนแสงล้าแรงใฝ่
เคยหลงลืมลืมจำทำอย่างไทย
ฉันทลักษณ์ฉันใดฉันไม่รู้
เริ่มสมัครใจภักดิ์รักภาษา
ในเวลาว่างงานการเรียนอยู่
กวีพักลักจำลำนำครู
ดึกคืนค่ำย่ำเช้าตรู่ดูทุกวัน
เมื่อเพ่งจิตพินิจคิดถี่ถ้วน
ทุกกระบวนบทบาทศาสตร์แห่งฝัน
ศิลปะจินตนามาสัมพันธ์
รสสัมผัสกวัดกันนั้นน่ามอง
อรรถรสจรดจารกานท์ผลึก
ต่างตรองตรึกตรองไตร่ใคร่ยกย่อง
อนุรักษ์หลักไทยในครรลอง
สมวิถีที่ดีของผองประชา
ขอชื่นชมคารมอารมณ์ศิลป์
ดั่งสายธารร่ายรินถิ่นคุณค่า
ร่วมสืบสานจารจรดงดงามตา
สมดั่งคนชนใต้ฟ้าฟากกวี
ในความรักประจักษ์แจ้งแถลงไข
สมดั่งคำลำนำไปในวิถี
รักทุกถ้อยร้อยกรองคล้องวจี
ที่แห่งนี้ นั่นงาม ท่ามกานท์กลอน
ผู้แต่ง : หทัยกาญจน์
๒๑ ตุลาคม พ.ศ.๒๕๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
