ใจจะขาดรอนรอนในตอนนี้
กายไม่มีกำลังนั่งยืนไหว
เพราะเธอเป็นเช่นดั่งกำลังใจ
ตอนนี้ไร้เธอเป็นเช่นวันวาน
เหมือนนกขาดต้นไม้ให้ยึดเกาะ
จำบินเลาะเรื่อยไปบินให้ผ่าน
ไร้ร่มเงาพำนักพักดวงมาน
จึงซมซานเรื่อยไปไร้ที่ปอง
อยากจะกลั้นใจตายหายจากโลก
เพื่อดับโศกทุกข์เข็ญลำเค็ญหมอง
เพียงรู้ข่าวคนดีมีคนจอง
ฉันเหมือนอยู่หอห้องครองทุกข์ตรม
ก่อนเคยมีเธออยู่เป็นคู่คิด
คอยสะกิดเตือนใจให้สุขสม
คอยห่วงหาอาลัยใจภิรมย์
กลับระทมเมื่อคนดีมีคู่เคียง
๑เรยา๑