๐O๐ "ตามผู้หญิงจากเสียงดนตรีกาล!?" ๐O๐
แว่วเพลงพิณถิ่นฐานจากบ้านนุช
เสียงพิสุทธิ์ดุจขานกังวานใส
เป็นคีตะสะพรั่งดังข้างใน
ของหัวใจในอกยกอุรา
เป็นเนื้อเพลงไพเราะเสนาะหู
เรียบเรียงคู่หมู่เสียงเคียงภาษา
ดนตรีหวนครวญคนดั่งมนตรา
ยินเสียงมาแมกไม้หยุดไหวโรย
เสียงสั่นก้าวราวลมพรมอากาศ
เป็นศิลป์วาดบาดหูอยู่หวนโหย
เหนือลมปรวนชวนให้ดวงใจโชย
เสียดสีโดยดนตรีทุกทีไป
ยังตามเสียงเคียงฝั่งหวังโลมเล้า
กับน้องเจ้าเย้ายวนชวนหลงใหล
ก้าวเท้าตามติดเสียงสำเนียงใจ
จนเข้าใกล้กลิ่นกลดนตรีกาล
นั่งยวนยีสีดาครามีสุข
ปลดเปลื้องทุกข์ยุคเศร้าบรรเทาผลาญ
ดั่งติดกับกลบ่วงของห้วงมาร
เชยนงคราญสานรักสักหลายครา
พะเน้าอ้อนออดน้องครองสวาท
เหมือนชายชาติขาดหญิงทิ้งพรรษา
ลืมกิเลสลมกรรมสิ่งนำพา
ชมน้องยาท้านุชรุดฉิมพลี
เสียงพิสุทธิ์ดุจขานกังวานใส
เป็นคีตะสะพรั่งดังข้างใน
ของหัวใจในอกยกอุรา
เป็นเนื้อเพลงไพเราะเสนาะหู
เรียบเรียงคู่หมู่เสียงเคียงภาษา
ดนตรีหวนครวญคนดั่งมนตรา
ยินเสียงมาแมกไม้หยุดไหวโรย
เสียงสั่นก้าวราวลมพรมอากาศ
เป็นศิลป์วาดบาดหูอยู่หวนโหย
เหนือลมปรวนชวนให้ดวงใจโชย
เสียดสีโดยดนตรีทุกทีไป
ยังตามเสียงเคียงฝั่งหวังโลมเล้า
กับน้องเจ้าเย้ายวนชวนหลงใหล
ก้าวเท้าตามติดเสียงสำเนียงใจ
จนเข้าใกล้กลิ่นกลดนตรีกาล
นั่งยวนยีสีดาครามีสุข
ปลดเปลื้องทุกข์ยุคเศร้าบรรเทาผลาญ
ดั่งติดกับกลบ่วงของห้วงมาร
เชยนงคราญสานรักสักหลายครา
พะเน้าอ้อนออดน้องครองสวาท
เหมือนชายชาติขาดหญิงทิ้งพรรษา
ลืมกิเลสลมกรรมสิ่งนำพา
ชมน้องยาท้านุชรุดฉิมพลี
บัณฑิตเมืองสิงห์