[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ภู กวินท์]

"ความเคยชิน"ยินชื่อนั่นคือใช่
อยากทุ่มใส่ไฟฟองเอากองสุม
เพราะมันเก่าเกินกว่าจะคว้ากุม
อยู่ในมุมมืดมาจนชาชิน

หลายดาวผ่องส่องเพ็ญอยู่เป็นเพื่อน
วันนี้เลือนลับลาจากฟ้าถิ่น
เหลือเพียงเราเฝ้าแขตาแลดิน
ไม่นานสิ้นแสงใสจะไปตาม



แบบว่า....ก็ไม่รู้สิครับ แต่ก็ตามนั้นแหละ..

   

 

   ก่อนอื่นเลยต้องขออนุญาตท่าน ทำ มะดา ในฐานะเจ้าของกระทู้  กับ ท่าน บ้านกลอนไทย ในฐานะเจ้าของกลอน
ที่ผมจะต้องขออนุญาตเพื่อ ติ-ชม บทกลอนของท่านบ้านกลอนไทย สักเล็กน้อย  ว่าอันที่จริงนับแต่ผมเข้าเว็บนี้มา มีไม่บ่อยครั้งนัก
ที่จะได้อ่านกลอนของท่านบ้านกลอนไทย  ดังนั้นนั่นจึงอีกแรงผลักดันหนึ่งที่ทำให้ผมใคร่จะได้ยลฝีมือของท่านบ้านกลอนไทย
ซึ่งก็นับว่าไม่ผิดหวัง ในเมื่อนานๆทีมาโชว์ฝีมือย่อมจะมีดีมาอวดกัน.......ซึ่งผมจะได้เขียนไปเป็นข้อๆว่ากลอนนี้มีดีอะไร  ทำไม
ถึงต้อง ติ-ชม วิจารณ์ด้วย
   ๑.  กลอนนี้นำเอาลูกเล่นคือ กลบทอักษรสามช่วงมาใส่ในวรรคสดับทั้งสองบททำให้กลอนมีความสะดุดหูสะดุดใจ
ซึ่งการนำเอากลบทมาประยุกต์ใส่ในบทกลนั้นทำให้กลอนมีความโดดเด่นเป็นพิเศษกว่ากลอนทั่วไป
   ๒. ในกลอนรับและกลอนส่งนั้นมีการเล่นอักษร เช่น "มุมมืดมา"  "เลือนลับลา" ซึ่งการเล่นอักษรแต่ไม่มากไปจนเสียความ
นี้เป็นเสน่ห์อีกอย่างหนึ่งของกลอน(คือใส่ได้เท่าที่โอกาสจะอำนวยแต่ไม่ฝืนมากจนเกินไปจนผิดธรรมชาติเรียกว่ใส่แต่พอดีหรือใส่
ตามจังหวะและโอกาส)
   ๓. มีสัมผัสครบ ที่ใดที่ไม่มีสัมผัสสระก็จะพบว่ามีการสัมผัสอักษรอยู่ด้วย(เรียกว่ายังคงไว้ลายความเก๋าอยู่)
   ๔. ไม่ใช้คำฟุ่มเฟือย  คือใช้คำได้คุ้มค่าแต่ละคำแต่ละประโยคนั้นล้วนแล้วแต่มีความหมายที่ไพเราะจับใจทั้งสิ้น
ยกตัวอย่างเช่น"หลายดาวผ่องส่องเพ็ญอยู่เป็เพื่อน" เพียงแค่วรรคนี้วรรคเดียวก็อธิบายความได้หลายอย่าง เฉพาะคำว่า "หลายดาวผ่อง"
ก็กินความว่า  ดวงดาวไม่ใช่ดวงเดียวแต่ทว่าเป็นหลายดวงมีรัศมีผ่องใส  จะเห็นว่าเพียงสามคำเท่านั้นก็สื่อความหมายได้กว้างขวาง
คำต่อมาคือ  "ส่องเพ็ญ"  อาจหมายความว่า ส่องประกายเต็มดวง หรือส่องแสงคู่กับดวงจันทร์เต็มดวงก็ได้อีก คำว่า "อยู่เป็นเพื่อน"
อาจสื่อความหมายว่าอยู่เป็นเพื่อนดวงจันทร์หรืออยู่เป็นเพื่อนคน(ผู้แต่งกลอน)ก็ได้ทั้งสองทาง  ดังนั้นจะเห็นได้ว่าเพียงแค่คำ ๘ คำ
เท่านั้นแต่กลับกินความหมายที่กว้างขวางลึกซึ้ง
   นอกจากนี้ก็คือวรรคต่อมา "วันนี้เลือนลับลาจากฟ้าถิ่น"  ตรงนี้ก็อีก  คำว่า"วันนี้" บอกให้ทราบว่าเป็นเวลาปัจจุบันไม่ใช่
เมื่อวานหรือวันไหน ส่วนคำว่า"เลือนลับลา"ก็คือการจากไป  มองไม่เห็นอีกต่อไป  มองไม่เห็นเหมือนเคย แล้วยังเป็นการเล่นอักษร
อีกด้วย  ส่วนคำว่า"จากฟ้าถิ่น"  นั้นบอกให้ทราบว่า จากท้องฟ้าซึ่งเป็นถิ่นที่ดาวเคยอาศัยอยู่  นอกจากจะรับสัมผัสแล้วยังแฝงด้วย
ความหมายที่ครอบคลุมทั้งหมด  นอกจากนี้แล้วในวรรคถัดๆมาหรือวรรคอื่นล้วนแล้วแต่มีความหมายในตัวทั้งสิ้น
   ๕. มีการส่งสัมผัสจากคำที่ ๕  ไปยังคำที่ ๗  ทุกวรรคตลอดทั้งสองบท  ซึ่งตรงนี้โดยส่วนตัวผมก็ชอบที่จะส่งสัมผัส
จากคำที่ ๕  ไปลงคำที่ ๗  อยู่ด้วย(แต่ส่วนมากมันจะทำไม่ได้ครบทุกวรรค)ทั้งนี้เป็นความชอบส่วนตัว
   ๖. กลอนนี้เลือกลงท้ายวรรคแรกด้วยเสียงโททั้งคู่(อันนี้เป็นความชอบส่วนตัวของผมแม้ว่าในการแต่งกลอนทั่วๆไป
ผมจะไม่ค่อยมีโอกาสลงท้ายด้วยเสียงนี้นักก็ตาม)
   ๗. กลอนนี้ดีทางด้านภาษา  กระชับ ได้ใจความ  ถูกต้องตามหลักฉันทลักษณ์ของกลอนแปดและไม่ยาวยืดเยื้อจนเกินไป
(ความนิยมส่วนตัวอีกที่นิยมกลอนสั้นเพราะกลอนยาวผมขี้เกียจอ่าน  ไม่ได้หมายความว่ากลอนยาวไม่ดี)
   สรูปแล้ว กลอนนี้เป็นที่รวมของข้อดีหลายๆอย่างเท่าที่ผมพอจะนึกได้ หรืออาจจะมีข้อดีอื่นๆแต่ผมไม่ทราบก็เป็นได้
ผิดถูกยังไงผมต้องขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วย

                                 ช่วงนี้ไม่ว่าง
                              ๒๐  ตุลาคม  ๒๕๕๔
   

....ตามที่ท่าน "ช่วงนี้ไม่ว่าง" กล่าวมานั่นแหล่ะครับ นานๆมาที ไม่เคยทำให้ผิดหวังสำหรับ ท่าน"บ้านกลอนไทย" หรือ "นะโม" หนุ่มหล่อ ของเรานี่เอง ...มาบ่อยๆสิ หลายคนเขาคิดถึง...ติดตามผลงานอยู่เสมอ....

....ส่วนท่าน "ช่วงนี้ไม่ว่าง" (ไม่รู้ว่าช่วงไหนว่างมั่ง หุหุ)...ได้แจกแจงมาโดยละเอียดนั้น นับว่าดีเลยทีเดียว ได้ความรู้มากมายท่าน เป็นประโยชน์ในการแต่งกลอน ของข้าพเจ้า และอีกหลายๆคนเลยทีเดียว ขอบคุณท่านมาก!...


....ด้วยจิตคารวะ

....ทำ มะดา...