(ขอโทษเจ้าของกระทู้.ขอตอบ..ท่านบัณฑิตเมืองสิงห์..)
เธออาจซ่อนความรู้สึกที่ลึกล้ำ
มิอยากย้ำความเก่าของเราเหรอ?
ยิ่งหา>หาย..ยิ่งหนี>รี่มาเจอ
มาออเออกันดีๆ..สักทีเถอะ
ตามกันมาหลายเวป..มันเจ็บนะ
ออกแรงซะเหนื่อยอ่อนหยุดอ้อนเหอะ
ความเร่าร้อนอ่อนล้าทีท่าเยอะ
เขียนกลอนเลอะตามลุ้นไม่คุ้นกัน
จีบจนเบื่อแล้วนะ.."พ่อพระเอก"
ตามเป่าเสกพร่ำเพ้อให้เธอหัน
คนเมืองสิงห์หยิ่งทะนงร่วมวงศ์วรรณ
ยิ่งผลักดัน..ยิ่งดูด..พิสูจน์ใจ
อย่ามาไล่ Go far far ซะให้ยาก
ยิ่งคิดมากด้วยซ้ำ..ว่าทำไก๋
ต่อให้เธอซุกซนอยู่หนใด
จะมีใคร?อยู่เคียงข้างได้อย่าง"เรา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
