ดวงใจจ๋า...
พี่ขอมา ออดอ้อน อักษรฝัน
ด้วยความหมาย ถักถ้อย ร้อยรำพัน
ให้รังสรรค์ ศรศิลป์ จินตนา
ในบ้านกลอน มากมี ที่รู้จัก
"สล่าผิน" พี่ก็รัก เป็นหนักหนา
"รพีกาญจน์" พี่ก็ซึ้ง สุดตรึงตรา
พี่"มานพ" ก็มา พาเว้าวอน
สุนันยา
สล่าผินยินคำ สุพร่ำรัก
ดีใจนักจึงกล้าเข้ามาอ้อน
งานมากเกินเพลินทำลืมคำกลอน
พอมาย้อนเปิดอ่านซ่านฤดี
สุ มารัก มาชอบ มอบใจให้
สล่าไม่ปฎิเสธเหตุรักนี่
เพราะคำรักทุกผู้รู้อยากมี
แสนสุขศรีสุบอกรักชักชอบใจ
เข้าบ้านกลอนอ้อนคำมาพร่ำบอก
มิเคยหลอกลวงเล่นเน้นคำใส่
ว่าขอรักกลับสุ ทุกวันไป
คนอื่นให้สุทิ้งอย่าจริงจัง
หากทำได้ไปขอไม่รอช้า
พี่จะกล้าเปิดทางสร้างความหวัง
จะหลบ แม่ย่านาง อย่างระวัง
แล้วมายังบ้านสุ บรรจุรัก
สล่าผิน
ดีใจนักจึงกล้าเข้ามาอ้อน
งานมากเกินเพลินทำลืมคำกลอน
พอมาย้อนเปิดอ่านซ่านฤดี
สุ มารัก มาชอบ มอบใจให้
สล่าไม่ปฎิเสธเหตุรักนี่
เพราะคำรักทุกผู้รู้อยากมี
แสนสุขศรีสุบอกรักชักชอบใจ
เข้าบ้านกลอนอ้อนคำมาพร่ำบอก
มิเคยหลอกลวงเล่นเน้นคำใส่
ว่าขอรักกลับสุ ทุกวันไป
คนอื่นให้สุทิ้งอย่าจริงจัง
หากทำได้ไปขอไม่รอช้า
พี่จะกล้าเปิดทางสร้างความหวัง
จะหลบ แม่ย่านาง อย่างระวัง
แล้วมายังบ้านสุ บรรจุรัก
สล่าผิน