......เมือ่สำนึกตรึกตระหนัก..ว่า..รัก.....ไร้
...ลมหายใจ..ดับสนิท.....เหมือนติดขัด
...ดังคลื่นโถมให้จมหายด้วยทรายซัด
...โทรมนัส..กรุ่นกลิ่นช่อ...แห่งมรณา
เพียงพินิจพิจารณาถ้อยคำพูด
แลได้สูญสิ้นใจใคร่ตายหนา
เสียงหวีดร้องโชยกลิ่นดินสาบมา
หรือบ่มว่ารามสูรดูดรักไป
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
