เมื่อเธอไม่รัก
เมื่อ....เธอไม่อาลัย ทำใจห่วง
เมื่อ....ถึงช่วง เวลา พาห่างเหิน
เมื่อ...เธอเที่ยวท่องไป อย่างเพลิดเพลิน
เมื่อ....เธอเมินฉันก่อน ก็อ่อนใจ
เธอ....ไม่คิด คำนึง ถึงใครเจ็บ
เธอ....ไม่เก็บ รักเรา คราวอ่อนไหว
เธอ....เปลี่ยนผัน พลันหลบไม่พบใคร
เธอ....ทำไม ทำได้ ใจร้ายจัง
ไม่....อาลัยอาวรณ์ คนอ่อนอก
ไม่....สะทก สะท้าน เดินหันหลัง
ไม่....รู้ว่า ใจหนึ่ง ซึ่งภินท์พัง
ไม่....หยุดยั้ง ชั่งใจ เธอใจดำ
รัก....ของเรา ต้องจบ หลบสะอื้น
รัก....ให้ใคร ไหนอื่น ต้องขื่นช้ำ
รัก...กลับกลายลวงหลอกกลับกลอกคำ
รัก....ทำไมให้ช้ำ...เสียน้ำตา
หาก-เมื่อเธอไม่รัก จงจากฉัน
จบสิ้นกัน วันนี้ เสียดีกว่า
สิ้นสัมพันธ์ กับกาล ที่ผ่านมา
ไปจากฉัน เถิดหนา ถ้าไม่รัก....
"สุนันยา"