"ยังรักฉันอยู่ไหม..?"
ส่งลำนำ พร่ำเผย เฉลยกล่าว
ผ่านแสงดาว รำพึง ซึ้งเสมอ
ว่าคิดถึง จากใจ ใคร่พบเจอ
ฝากกระซิบ รักเธอ เสมอมา
ส่งสำนวน วอนคำ ย้ำคิดถึง
ไยเธอจึง ห่างหายไม่เห็นหน้า
หรือสิ้นรัก อาลัย จึงไกลลา
หลงติดบ่วง มายา ณ.ที่ใด
หรือเธอสิ้น รักฉัน แล้ววันนี้
เธอคงมี ใครอื่น ที่ชื่นใส
จึงห่างเหิน เมินหน้า ร้างลาไป
เหมือนเยื่อใย เธอสิ้น ไม่ยินดี
รู้ไหมว่า น้ำตา ฉันร่วงหล่น
ยามเมื่อฝน โปรยปราย ใจหมองศรี
คนเคยรัก ไฉน ไม่ปรานี
ช้ำชีวี เหลือที่จะประมาณ
ยัง"รัก"ฉัน อยู่ไหม? ใจฝากถาม
ช่วยตอบตาม จริงนะ ถ้าสงสาร
อย่าหลอกลวง ทรวงสาว ให้ร้าวราน
อย่าปล่อยกาล ล่วงเลย โปรดเผยความ
"สุนันยา"
เรื่องความรักภักดิ์ใจอ่อนไหวมาก
ขุดถึงรากฝากไว้หากใครถาม
จะบอกเล่าเอาคำลำนำกานท์
สู่นงคราญนางฟ้าคราระรวย
ความรักฉันมีให้ใคร่จะกล่าว
อย่าอกร้าวรานมอดแม่ยอดหมวย
ยังรักเธอห่วงใยใจอำนวย
เคารพด้วยหัวใจมีให้นี้
แต่ที่ห่างเหินไปเหมือนไร้รัก
ต้องชะงักกับจิตเมื่อคิดหนี
จะบอกความจริงแก่แม่นารี
อย่าหมองศรีอกสลายให้วายปราณ
ตามฉันมาทางนี้จะชี้ให้
รูปภาพเธอตั้งไว้ในสุสาน
เธอตายแล้วกานดามานมนาน
หนึ่งปีผ่านคิดดูไม่รู้ตัว
เพราะเหตุนี้จึงเหมือนฉันเบือนหน้า
ไม่สบตามองพื้นคืนสลัว
รีบเร่งเดินเหินไปในความมัว
เพียงเพราะกลัวผีหลอกลืมบอกกัน
ขุดถึงรากฝากไว้หากใครถาม
จะบอกเล่าเอาคำลำนำกานท์
สู่นงคราญนางฟ้าคราระรวย
ความรักฉันมีให้ใคร่จะกล่าว
อย่าอกร้าวรานมอดแม่ยอดหมวย
ยังรักเธอห่วงใยใจอำนวย
เคารพด้วยหัวใจมีให้นี้
แต่ที่ห่างเหินไปเหมือนไร้รัก
ต้องชะงักกับจิตเมื่อคิดหนี
จะบอกความจริงแก่แม่นารี
อย่าหมองศรีอกสลายให้วายปราณ
ตามฉันมาทางนี้จะชี้ให้
รูปภาพเธอตั้งไว้ในสุสาน
เธอตายแล้วกานดามานมนาน
หนึ่งปีผ่านคิดดูไม่รู้ตัว
เพราะเหตุนี้จึงเหมือนฉันเบือนหน้า
ไม่สบตามองพื้นคืนสลัว
รีบเร่งเดินเหินไปในความมัว
เพียงเพราะกลัวผีหลอกลืมบอกกัน
บัณฑิตเมืองสิงห์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
