อยู่บนดอย คงหนาวกว่าใช่ไหม
น่าเห็นใจ ยามลม พรมพฤกษา
หนาวน้ำค้าง หมอกเหมย ร่วงเลยพา
ที่หนักกว่า ใครเขา คือหนาวใจ
สีหม่นหมอก ออกฟุ้ง ปานปรุงแต่ง
สายลมแรง พัดพลิ้ว ทิวไผ่ไหว
แม่คะนิ้ง เกาะกอด ยอดไม้ใบ
ลมหนาวไกว พัดล่อง ละอองเย็น
สงสารชาย อกล้า น้ำตาปริ่ม
ไม่สู้ยิ้ม หมองมัว กลัวใครเห็น
หนาวหนักกด หยดน้ำซ้ำกระเซ็น
ช่างลำเค็ญ คราหนาว ขาดสาวเคียง..
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
