ทำละเหี่ย เมียหนี พี่จะช่วย
ควบก้านกล้วย บอกศาลา หาแฟนใหม่
ณัช.นาง.หมิว ชิวซึ้ง งามตรึงใจ
อย่าทะเล้น เว้นหทัยฯ ให้รพีฯ
รพีกาญจน์ 59
วรรคสุดท้าย ปลายทาง สร้างสานฝัน
รพีฯหมั่น หมายหทัยฯ ตรึงใจนี้
กลอนนึกถึง ซึ่งสาสน์ ผ่านกวี
แสนงดงาม ตามวจี รพีกาญจน์
หทัยฯชอบ กรอบคำ ลำนำตอบ
ความรู้รอบ รู้จริง ยิ่งกล่าวขาน
บอกสล่าฯ ว่ารพีฯ นี้เชี่ยวชาญ
จงกล้าหาญ หวนสู้ ดูรพีฯ
พลิกด้านหน้า หน้าบ้าน ชานสล่าฯ
เห็นเมียนั่ง โซฟา สง่าศรี
ใยสล่าฯ มาครวญคร่ำ ร่ำร้องมี
เมียคนดี ดันนอนข้าง มิห่างกัน
เห็นคลอเคลีย เพลียเหนื่อย เมื่อยหลายยก
สล่าฯตก ตังเตียง เคียงสวรรค์
มาประกาศ วาดสำเนียง เสียงรำพัน
ว่าเมียฉัน ฉวดหาย คล้ายหนีไป
รีบสืบเสาะ ลัดเลาะ เคาะหน้าบ้าน
ขีดเขียนกานท์ กลกลอน อ้อนหญิงไหน
เมียนอนอยู่ คู่สล่าฯ พาสุขใจ
หรือมองหา เมีย.... ใยร้องเอยฯ
กว่าจะแต่งจบ อิอิ
หทัยกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
