ข้าพเจ้าไม่ได้นิ่งเฉย
.............
นัยน์ตาของเขา…
ข้าพเจ้าไม่ได้นิ่งเฉย
สัมผัสถึงกลิ่น อันคุ้นเคย
ข้าพเจ้าเดินเลยเขาไป
หยิ่งยะโส ดื้อรั้น
มันเป็นสวรรค์จากชั้นไหน
ขื่นเข็ญ คับข้อง หมองใด
ทำไมไม่มี พิรุธ…
ความโง่เขลา หรือลืมเลือน
ไหลเปื้อน ความเป็นมนุษย์
สงบ เสแสร้ง แกล้งหยุด
ในโลกสมมุติ สุดดิ้น
ข้าพเจ้าไม่ได้นิ่งเฉยจริง-จริงนะ
แม้จะใจแข็งดั่งหิน
เหมือนคนตาเหลือก เกลือกดิน
ต่างคน, ต่างกิน, ต่างกัน
ข้าพเจ้าไม่กล้าฝันถึง
ห้วงหนึ่งแห่งใจไหวหวั่น
เพราะเป็นขอทานเหมือนกัน
มองเงินในขัน…ไม่มี!
................
๑๖/๑๐/๕๔
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
