[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

"อยู่ไหนปลายทางฝัน"

...จะรอนร้าว เท่าไหร่ นะใจเอ๋ย
ถึงจะผ่าน ล่วงเลย เกยฝั่งฝัน
ที่หวังไว้ กับเงา เฝ้ารำพัน
รอถึงวัน สดใส ดั่งใจพา

...ระทมท้อ รอให้ ถึงปลายหวัง-
ความฝันยัง คอยดัน เพื่อฟันฝ่า
สุดปลายทาง มุ่งไว้ ในชะตา
วันข้างหน้า คือชัย ที่หมายปอง

...ทอดสายตา มองหา ยังไม่เห็น
มีแต่ความ ลำเค็ญ เป็นเจ้าของ
รอยหม่นเศร้า เข้าหา มาจับจอง
น้ำตาจ้อง รินไหล เป็นสายธาร

...อยู่ที่ไหน ปลายทาง ของความฝัน
ที่ตัวฉัน ไขว่คว้า มาร่วมสาน
รอคอยหา ฟันฝ่า มาแสนนาน
ยิ่งร้าวราน ดั่งเร้น ไม่เห็นมี

...กำลังใจ ใกล้หมด รันทดท้อ
เดินทางต่อ หรือไหว ให้หมองศรี
ทุกข์ระทม ถมทับ นับทวี
ดวงฤดี แทบดับ ลาลับลง

...สุดปลายทาง ความฝัน ที่ฟันฝ่า
เมื่อไหร่หนา ถึงวัน มั่นประสงค์
ห้วงชีวิต ลิขิตฝัน อันมั่นคง
สุขดำรง หมดเศร้า คอยเร้ารุม/...

"สุนันยา"

ยังเหลือทางยาวไกลให้ค้นหา
นำชีวาฝ่าต่อมรสุม
แม้ต้องเดินก้าวไปใต้ฟ้าคลุม
มืดห่อหุ้มเพียงใด..ใจอย่าท้อ

เกิดเพียงหนึ่งหาใครไหนมาด้วย
ฟ้าได้ช่วยส่งมาฟันฝ่าต่อ
สู้มาแล้วเนิ่นนานต่อการรอ
ชีวิตขอเพียงอยู่ในหมู่ชน

ส่วนหัวใจหมายปองหวังครองรัก
เกิดประจักษ์ตามมาน่าฉงน
ความรู้สึกบางคราพาสัปดน
อยากได้ใคร..บางคนบนรัญจวน

แต่ให้แปลก..มากหน้ามาเสนอ
และเจอะเจอมากล้นบนกระสวน
แต่เหตุใด..หัวใจไยใคร่ครวญ
จิตปั่นป่วนมองเมียง..เพียงหนึ่งเดียว

เพราะเลือกรักเลือกหลงเลือกปลงจิต
เชื่อสนิทรักเขาเฝ้าแลเหลียว
“ฉันขาดเธอไม่ได้..ต้องตายเชียว”
ยามเปล่าเปลี่ยวเสียวทรวงกลวงอารมณ์

หากไม่รักเพียงหนึ่งแบบซึ้งสุด
ไม่สะดุดความหวังฝังสุขสม
ไม่ยึดติดกับใครให้ระทม
จะชื่นชมมองใหม่..คนใกล้ตัว.

"บ้านริมโขง"