[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สุนันยา]

ยามหนาวเยือนเหมือนใจใครจะขาด
เหมือนหนาวอาจบาดชีวาให้อาสัญ
เหมือนข้างกายไร้ผ้าห่มตรมรำพัน
เหมือนทุกวันคอยจ้องคนครองใจ

อยากจะมีหนึ่งเคียง..เพียงคลายหนาว
หัวอกสาวหนาวนักจักทนไหว
หากสมสร้างนางครองปองหนึ่งใคร
หนาวเพียงใด..บ่ยั่น..ฉันเข้าชน   

โอ้อกสาว..หวังได้ ไม่หวังเสีย
ไม่หวังเพลีย..ละเหี่ยใจ..ไม่มัวหม่น
หากได้กอด..ไม่อุ่น ขุ่นกมล
แม่หน้ามน คงค่อน วอนต่อไป

เหมือนว้าเหว่เห่ห้อมพร้อมลมหนาว
หัวอกสาวครางครวญป่วนไฉน
แลอ้างว้างเหลือเกินขัดเขินใจ
เพียงหนึ่งใครหายากลำบากจัง 

อยากให้ทำหนังสือสื่อสวรรค์
ประท้วงพลันท่านเอียงสุดเสียงสังข์
ยุติธรรมไม่มี..ไม่จีรัง
ให้ท่านสั่ง..หนึ่งใคร..มาให้ที !

ให้เป็นหนุ่มไฟแรงทุกแท่งส่วน
สร้างปั่นป่วนอารมณ์ให้ฉมศรี
สร้างอุ่นทรวงดวงสมรให้ร้อนดี
ให้ทุกทุกนาที..มีกิจกรรม.(แก้หนาว) 

"บ้านริมโขง"

ใกล้หนาวเยือน เตือนย้ำ คำใครเอ่ย
 สุดจะเปรย "ปีก่อน"เฝ้าวอนพร่ำ
ขออิงซบ หลบหนาว เคล้าคลอคำ
หากถลำ คงเจ็บ เกินเก็บใจ

เค้าแค่บ่น ว่าเหงา ใกล้หนาวนี้
รีบวิ่งรี่ โต้กลับ ปรับคำใหญ่
เพราะไม่สม ตามหวัง คลั่งแค้นใน
แน่ะเห็นไหม โอละพ่อ ..ขอท้าชน    

ทำวางท่า ดูที มีได้(มี)เสีย
กลัวจะเพลีย คงเป็นพี่ ..ที่ยับย่น
หวังได้กอด พรอดสาว ดึงเข้าตน
อยากได้ยล อิงอุ่น กรุ่นกลิ่นนวล

ก็จะวอน ค่อนคำ พร่ำว่าหนาว
คนเป็นสาว นี่จ๊ะ พี่อย่าป่วน
ความอ้างว้าง คอยเฝ้า เข้าก่อกวน
แต่ที่ครวญ  ว่าหนาว เค้าวางฟอร์ม

ได้เห็นใคร บางคน ทนไม่ไหว
คงกลัวใจ ถูกแย่ง แกล้งตะล่อม
อ้างสรวงสรรค์ เทวา  ทำหน้างอม(หน้าง้ำ)
อยากจะดอม  ใช่ไหมล่ะ..แกล้งมาแซว

พูดประชด ประชัน ทั้งวันวี่
บ่นจู้จี้ ไม่สิ้น ยินเสียงแว่ว
อย่างนี้ใคร มองอยู่ คงรู้แกว
ว่าจริงแล้ว (พี่)ริมโขงจ้อง ปองสุนันฯ 

"สุนันยา"