สายฝนสาดซัดมาเหมือนฟ้าสั่ง
คร่ำครวญฟังดั่งว่าอาลัยขวัญ
เมื่อถึงกาลพลัดพรากฝากจำนรรจ์
เสียงรำพันโหยหาก่อนลาไกล
คราฝนสิ้นจินต์ร้าวลมหนาวย้อน
อกสะท้อนรอนรานสะท้านไหว
ความเหงาล่องลอยคว้างสู่กลางใจ
เฝ้าห่วงใยใครหนึ่งซึ่งเคยเคียง
ไม่รู้ใจ
คร่ำครวญฟังดั่งว่าอาลัยขวัญ
เมื่อถึงกาลพลัดพรากฝากจำนรรจ์
เสียงรำพันโหยหาก่อนลาไกล
คราฝนสิ้นจินต์ร้าวลมหนาวย้อน
อกสะท้อนรอนรานสะท้านไหว
ความเหงาล่องลอยคว้างสู่กลางใจ
เฝ้าห่วงใยใครหนึ่งซึ่งเคยเคียง
ไม่รู้ใจ