ส่วนเกิน
...............
วันนี้ นั่งตัดเล็บ…
หลังจากเก็บ มานานนม
โสโครก โรคสั่งสม
แหล่งเพาะบ่ม ความซกมก
เล็มผม ด้วยกรรไกร
ท่ามแสงไฟ ในกระจก
มาจาก ฟากนรก
สกปรก หมกหน้าตา
หนวดเครา ยาวรุงรัง
ขึ้นเกรอะกรัง อยู่เต็มหน้า
สาเหตุ เวทนา
ล่วงเลยมา ปัจจุบัน
เพ่งพิศ ทุกทิศเห็น
ล้วนเกิดเป็น ช่วงสั้นสั้น
หน้าตา ดีเหมือนกัน
ยิ้มเยาะย่ำ ด้วยคำตน
แลเห็น เศษเส้นผม
ขี้เล็บจม กำลังข้น
ไร้ค่า ราคาคน
เพียงฝุ่นผง เศษละออง
ไม่นาน ก็เกิดใหม่
และอาจไร้ ค่าสนอง
ขึ้นมา ไม่น่ามอง
เป็นขั้นตอน ของเวลา
ความดี แม้มีน้อย
ถึงตัดบ่อย ทยอยค่า
ล้วนแล้ว แต่ศรัทธา
จะรักษา ไว้คงทน
หนักแน่น แก่นชีวิต
เพียงพินิจ รูขุมขน
ตัดทิ้ง ก็วิ่งวน
แล้วแต่ตน เลือกหนทาง!
……………….
๑๖/๑๐/๕๔