เพราะหัวใจผูกพันฉันจึงหยุด
และสิ้นสุดไขว่คว้าหาความฝัน
นับแต่นี้ต่อไปในทุกวัน
จะมีกันฉันเธอเสมอเรา
เพราะหัวใจผูกพันฉันจึงพร้อม
ที่จะยอมก้าวพ้นความหม่นเศร้า
จะแน่นหนักรักไว้มิใจเบา
มิมีเงาแทรกกลางระหว่างรัก
เพราะหัวใจผูกพันฉันจึงสู้
เพื่อจะอยู่เคียงข้างอย่างเป็นหลัก
ได้ดูแลแก่เฒ่าเฝ้าพิทักษ์
ด้วยใจหนักแน่นพอรอคนดี
เพราะหัวใจผูกพันฉันจึงเชื่อ
โดยไม่เหลือเผื่อหมายชายใดที่
นอกจากเธอชายใดฉันไม่มี
เพียงเธอนี้ที่ฉันผูกพันซึ้ง
เพราะหัวใจผูกพันทำฉันกล้า
สุดขอบฟ้าห่างไกลใจส่งถึง
มิอาจห้ามใจนี้ที่ดื้อดึง
ด้วยเป็นหนึ่งคือเธอที่เพ้อครวญ
เพราะหัวใจผูกพันกันตลอด
มิต้องกอดก็อุ่นกรุ่นทุกส่วน
รักคิดถึงตรึงใจไออบอวล
รอวันหวนคืนกลับประทับกาย
"กานต์ฑิตา"
๑๖ ตุลาคม ๒๕๕๔