อาทิตย์กว่า แล้ว แซมนั่งคอย พี่ชายยังไม่มาเลยค่ะ....
นั่งเป็นห่วง พี่ชาย เธอหายจ้อย
ปล่อยน้องน้อยหมองหม่นเฝ้าบ่นขอ
บนบวงศาลเทพเจ้า "เชียงลิ่วฮอ"
ให้พี่ "ก" กลับคืนมาชื่นบาน
น้อง "ซ" เหงา กินไม่ได้นอนไม่หลับ
แต่พอง่วงหงุบหงับเกินขับขาน
ก็เลยต้องเอนตัวหัวพาดคาน
แม่ตาหวานกรนคร่อกบอกกู๊ดไนท์
อารมณ์ตรมขมขื่นฝืนทนหิว
พอไส้กิ่วซะจนทนไม่ไหว
แอบหยิบซาละเปากินเข้าไป
โถ..ไม่ได้อยากทำ..มันจำเป็น
เอาใหม่นะ...รู้ไหม ใครคิดถึง
นั่งหน้าบึ้งงอนใหญ่พี่ไม่เห็น
สอดส่ายตาหาดูอยู่เช้าเย็น
เคยทะเล้น กลับต้องหม่น เพราะคนใจดำ....
ไปไหนน๊อ.....
"แซมนี่เอง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
