[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[rit sriduang]

อ่านครูดอยของแซมแล้ว ขอแจมด้วยคน เป็นเรื่องครูดอยเหมือนกัน
กลอนปี 52

ครูดอย
ฝันเอยฝันเล็กเล็กของเด็กน้อย
ยังรอคอยหล่อหลอมนะจอมขวัญ
หากดวงตาดำดำยังสำคัญ
โปรดจงปั้นพวกเขาด้วยเบ้าใจ

แม่คะนิ้งนิ่งหนาวในพราวหมอก
เกาะกลีบดอก..ใบหญ้าและใบไม้
รอต้องแสงอาทิตย์ทออุทัย
จะรวมไหลรินหยดเป็นผดแพรว

เปรียบประดุจเด็กน้อยคือพลอยหม่น
รอเพียงคนเจียรไนจะใสแจ๋ว
ทุกดวงตาขี้อายนั้นฉายแวว
จะเกิดแก้วอำพันแห่งปัญญา

ฝากเพลงก้องกังวานประสานเสียง
สำหรับเพียงหนึ่งครูบนภูผา
ผู้อุทิศชีวิตและเวลา
หอบศรัทธางดงามสู่น้ำปิง

ผู้สุมไฟใส่ฟืนในคืนหนาว
เธอคือดาวภูเขาหรือเจ้าหญิง
ผู้สร้างโลกเสื่อมทรามสู่ความจริง
มานั่งผิงมือมองภาพกองไฟ

ใต้ผ้าห่มคร่ำคร่าทว่าอุ่น
เด็กน้อยหนุนมอมแมมแต่แก้มใส
ใช่สองแก้มแต้มแต่งจากแดงใด
แดงจากไอหนาวเหน็บจนเจ็บเนื้อ

เธอผู้เฝ้าเล่าเรื่องคนเบื้องล่าง
เรื่องดาวหางกลางหาวกับดาวเหนือ
เรื่องทะเลกว้างใหญ่กับใบเรือ
บนผืนเสื่อปูรองต่างห้องเรียน

โรงเรียนเก่าเสาพังหลังคาร่อน
กลางวันสอนกลางลานทั้งอ่านเขียน
กลางคืนใช้แสงโสมแทนโคมเทียน
ไม่อาจเปลี่ยนใจแกร่งกว่าแรงกาย

เด็กหนุนตักแสนสุขมือซุกเข่า
ขอฝันเจ้าทุกคนอย่าหล่นหาย
อย่าให้สิ่งแวดล้อมหลอมละลาย
เจ้าคือสายเลือดใหม่แห่งไพรภู

ถ้าอุษาสางสายสลายหมอก
ครูจำออกเดินทางแต่สางตรู่
เพราะจบสิ้นภารกิจชีวิตครู
ต้องคืนสู่ความจริงที่ทิ้งมา

ตราบดาวยังวาววับจงรับทราบ
มิตรภาพ..น้ำเสียงไร้เดียงสา
ทุกแววซื่อส่องฉายประกายตา
จะเจิดจ้างดงามในความจำ
…………………..............


ตั้งใจฟังเถิดครู..ความรู้สึก
จากส่วนลึกเด็กดอยผู้ต้อยต่ำ
จากส่วนลึกเด็กดอยทุกถ้อยคำ
เสียงพึมพำจากตัก..หนูรักครู….

๑ ตุลาคม ๒๕๕๒