เสียแต่ตรง หน้าสถานี นั้นมีหมา
ที่ฝึกมา เป็นอย่างดี มิใช่ชั่ว
มันรุมล้อม แถมเห่ากัน กระชั้นรัว
กัดหูหัว จอมขมังฯ ไม่ยั้งมือ
เสียงโอดโอย โหยหวน รัญจวนจิต
ดังไปทั่ว ทุกทางทิศ กลายเป็นสื่อ
ทั้งผู้หมวด หมู่จ่า ตั้งหน้าฮือ
ล้อมมาอื้อ จับเข้าขัง เหมือนอย่างเดิม