เพราะรักเธอหมดใจไร้เหตุผล
จึงต้องทนหมองไหม้ในใจหญิง
กับนางฟ้าจากได้ไม่ประวิง
เธอทอดทิ้งไปอยู่คู่หมาวัด
เธอบอกฉันวันก่อนสอนเรื่องรัก
กฏเกณฑ์มักไม่มีที่จำกัด
ไม่มีมาตรให้เห็นเป็นเครื่องวัด
ไม่ผูกมัดสิ่งใดไว้ด้วยกัน
ไม่จำเป็นอยู่ในใจทั้งสอง
ไม่จำต้องเคียงข้างอย่างสุขสันต์
อุดมคติเรียนลัดปัจจุบัน
จึงทิ้งฉ้นจากไปไม่กลับคืน
สายลมพัดผ่านฟ้ามาวูบหนึ่ง
ฉันซาบซึ้งความหลังช่างชุ่มชื่น
ช่วยฝากกลิ่นแก้มไปได้รื้อฟื้น
ปลุกความหลังให้ตื่นคืนกลับมา
ดาว อาชาไนย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
