หากสายลม พรมพัด สะบัดถึง
บอกใครหนึ่ง รู้ใน หทัยถอน
ว่าบอบช้ำ เข้าขลุก อยู่ทุกตอน
ฝากลมวอน วาดหวัง สร้างแรงใจ
ด้วยสุดท้อ เกืนที่ วจีขาน
เจ็บดวงมาน ยากปรับ จะรับไหว
น้ำตาพรู หลั่งแต้ม รักแรมไกล
ถูกหักให้ แทบสิ้น ทั้งอินทรีย์
อยากลาโลก โศกซับ รับเหตุเกิด
อยากเตลิด ห่างหาย พาใจหนี
อยากสลาย กลายลับ กับฤดี
อยาจบสิ้นชีวี เพื่อหนีกรรม
ฝากลมวอน ย้อนบอก อย่าหลอกเลี่ยง
แทนสำเนียง เสียงนี้ ที่เจ็บช้ำ
ว่าลาแล้ว แก้วเอย ที่เคยจำ
ขอฝากคำสุดท้าย ...ให้โชคดี...
"สุนันยา"
บอกใครหนึ่ง รู้ใน หทัยถอน
ว่าบอบช้ำ เข้าขลุก อยู่ทุกตอน
ฝากลมวอน วาดหวัง สร้างแรงใจ
ด้วยสุดท้อ เกืนที่ วจีขาน
เจ็บดวงมาน ยากปรับ จะรับไหว
น้ำตาพรู หลั่งแต้ม รักแรมไกล
ถูกหักให้ แทบสิ้น ทั้งอินทรีย์
อยากลาโลก โศกซับ รับเหตุเกิด
อยากเตลิด ห่างหาย พาใจหนี
อยากสลาย กลายลับ กับฤดี
อยาจบสิ้นชีวี เพื่อหนีกรรม
ฝากลมวอน ย้อนบอก อย่าหลอกเลี่ยง
แทนสำเนียง เสียงนี้ ที่เจ็บช้ำ
ว่าลาแล้ว แก้วเอย ที่เคยจำ
ขอฝากคำสุดท้าย ...ให้โชคดี...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
