ปล่อยน้ำลงวงแหวนตะวันตก
ช่วยกันจกยกทรายจนหายเหงา
เตรียมแนวกั้นคั่นเขตดั่งเจตน์เดา
หนักเป็นเบาก็พอ..เฝ้ารอคอย
"มหาสวัสดิ์"เปี่ยมท้นแกล้งคนสวน
เสียงโหยหวนคุกคามพร้อมความหงอย
หมดไม้เพาะ.ไม้ผัก.เป็นหลักลอย
ยังตะบอยไหลบ่า..น่าระวัง
คอยฟังข่าวน้ำเคลื่อนมองเดือนดับ
วิกฤตกลับเปิดโอกาสความพลาดหวัง
วันที่เธอไม่อยู่...เอียงหูฟัง
รักจริงจัง..วันน้ำลดคงทดแทน
เฝ้าแอบรอกำลังใจคนไกลลับ
คอยวันกลับมาทวงความหวงแหน
ของกินใช้ฉันอาจ..ไม่ขาดแคลน
ขาดแต่แฟน..ดูแล....เฮ้อออ.แย่จัง
...ยังไม่ท่วมถึงบ้าน.ยังขี้เล่นอยู่จร้าาา... 
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
