แสนอ้างว้าง สุดระกำ ช้ำทับถม
ทรวงทุกข์ตรม ขมขื่น จนฝืนใฝ่
ปลดความเศร้า เร้าโศก กับโลกไป
ปล่อยน้ำตา หลั่งไหล พร่างให้พอ...
เพราะผูกพันธ์ มุ่งมั่น บั่นอุปสรรค
เพื่อความรัก ประจักษ์จิต ไม่คิดท้อ
เพราะต้องการ เพียงเธอ จึงเผลอรอ
ไม่นานก็ ปรากฎบ่อ ส่อให้ปลง.
ได้เรียนรู้ ผู้แพ้ ที่แท้เก่ง
ได้เรียนรู้ ตนเอง ไม่เกรงหลง
ได้เรียนรู้ หากรัก รู้จักปลง
ความรักจะ ดำรง ยื่นยงกาล...
รัตนาวดี
ทรวงทุกข์ตรม ขมขื่น จนฝืนใฝ่
ปลดความเศร้า เร้าโศก กับโลกไป
ปล่อยน้ำตา หลั่งไหล พร่างให้พอ...
เพราะผูกพันธ์ มุ่งมั่น บั่นอุปสรรค
เพื่อความรัก ประจักษ์จิต ไม่คิดท้อ
เพราะต้องการ เพียงเธอ จึงเผลอรอ
ไม่นานก็ ปรากฎบ่อ ส่อให้ปลง.
ได้เรียนรู้ ผู้แพ้ ที่แท้เก่ง
ได้เรียนรู้ ตนเอง ไม่เกรงหลง
ได้เรียนรู้ หากรัก รู้จักปลง
ความรักจะ ดำรง ยื่นยงกาล...
รัตนาวดี
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
