เถิดเข้ามาหาล้อมอ้อมกอดฉัน
ถึงไม่อุ่นกรุ่นสวรรค์ชั้นปฐม
อ้อมกอดน้อยคอยรับระงับตรม
ทำลายสิ้นขื่นขมหรืองมงาย
เพียงหนึ่งคนบนทางแขนกว้างรับ
แม้ร่างยับเยินไหม้ใจสลาย
จักอยู่เฝ้าเหล่าคนไม่พ้นตาย
ดับกระหายจิตตกสะทกใจ
เถิดเหยียบร่างหว่างกายของชายชาติ
เพียงพ้นกรรมอุบาทว์มิอาจให้
ร่างของเธอตกร่วงสู่บ่วงใด
เหยียบฉันไปได้เลยอย่าเอ่ยแย้ง
ฉันสัญญาตรงหน้ากล้ามิหวั่น
ขอเพียงเธอสุขสันต์ฉันแสวง
เป็นกำลังใจเผื่อเมื่ออ่อนแรง
ทุกแขนงใครช้ำเพียงย่ำเรา
ถึงไม่อุ่นกรุ่นสวรรค์ชั้นปฐม
อ้อมกอดน้อยคอยรับระงับตรม
ทำลายสิ้นขื่นขมหรืองมงาย
เพียงหนึ่งคนบนทางแขนกว้างรับ
แม้ร่างยับเยินไหม้ใจสลาย
จักอยู่เฝ้าเหล่าคนไม่พ้นตาย
ดับกระหายจิตตกสะทกใจ
เถิดเหยียบร่างหว่างกายของชายชาติ
เพียงพ้นกรรมอุบาทว์มิอาจให้
ร่างของเธอตกร่วงสู่บ่วงใด
เหยียบฉันไปได้เลยอย่าเอ่ยแย้ง
ฉันสัญญาตรงหน้ากล้ามิหวั่น
ขอเพียงเธอสุขสันต์ฉันแสวง
เป็นกำลังใจเผื่อเมื่ออ่อนแรง
ทุกแขนงใครช้ำเพียงย่ำเรา
บัณฑิตเมืองสิงห์