แก้วที่ร้าวท้าวความยามเริ่มต้น
เกิดเป็นคนอภัยกันอย่าหวั่นไหว
เมื่อแรกเริ่มรักกันนั้นถูกใจ
ทำอย่างไรก็ไม่แตกน่าแปลกจริง
ครั้นผิดใจไฟฟอนพาร้อนรุ่ม
เอาแก้วทุ่มจนร้าวเจ้าจะทิ้ง
ฉันเห็นด้วยหาแก้วใหม่ไม่ประวิง
นี่คือสิ่งดีที่สุดหยุดแก้วร้าว
เกิดเป็นคนอภัยกันอย่าหวั่นไหว
เมื่อแรกเริ่มรักกันนั้นถูกใจ
ทำอย่างไรก็ไม่แตกน่าแปลกจริง
ครั้นผิดใจไฟฟอนพาร้อนรุ่ม
เอาแก้วทุ่มจนร้าวเจ้าจะทิ้ง
ฉันเห็นด้วยหาแก้วใหม่ไม่ประวิง
นี่คือสิ่งดีที่สุดหยุดแก้วร้าว