ขอให้เพียง มีเสียงลม ที่หายใจ
แม้หวั่นไหว นานเท่าใด โปรดรับรู้
มีพระจันทร์ เคียงคั่นดาว พร่างพราวพรู
คนึง ดู ภาพก่อนเก่า ที่เราเคีึยง
ผ่านช้าช้า ย่ำราตรี ที่เลื่อนลับ
เสียงนกนับ เร้าเร่า ดุเหว่าเสียง
ช่างชวนคิด ของน้ำคำ ถ้อยสำเนียง
แต่ระเบียง ยังว่างเปล่า ของเงาเธอ
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
28 กันยายน 2024, 02:21:AM
|
|||
|
|||
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: ในห้วง คนึง (อ่าน 4358 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
