แสงสว่างในความมืด
แสงสว่างข้างทางช่างมืดมิด
ไฟกระพริบหรี่ติดยิบสลัว
เดินคนเดียวทางเปลี่ยวเหลียวรอบตัว
ความเสียวซ่านหวาดกลัวมั่วมองมัน
มีเพียงเงาเราวูบวาบทาบพุ่มไม้
กับแสงไฟพร่าเลือนเตือนใจสั่น
ขาย่างก้าวระหว่างทางช่างเงียบงัน
ชีวิตฉัน...ใช่เปล่าเปลี่ยวเดี่ยวเอกา
หากเดินย้อนศรกลับลับทางเก่า
ทางรกชันฝันเศร้านั้นเหงากว่า
คงเลือกดิ่งมุ่งตรงวิ่งเบื้องหน้า
แสงงดงามท่ามแสงจ้าที่พร่ามั่ว
หทัยกาญจน์