ไม่เคยลืม คำกลอน ที่อ้อนฝาก
ร้อยกรองจาก ดวงจิต ที่คิดสาน
อักษรสวย รวยรื่น ชื่นสราญ
รินพจน์หวาน เยี่ยงนี้ ฤดีครวญ
จำมั้นอยู่ เสมอ เธอถักถ้อย
วลีร้อย สร้อยสอด พรอดคำผวน
จันทร์กระจ่าง ราตรี มีแสงนวล
สายลมหวน ขวนซึ้ง คะนึงนาน
ราตรีนี้ จันทร ขออ้อนกลับ
โปรดมารับ วจี ที่สื่อสาร
ให้ลมพา ฝันดี ราตรีกาล
สู่ดวงมาน แนบชิด คราวนิทรา...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
