"รำพึง รำพัน (วัวพันหลัก) "
เหงาตรงไหน ใครเล่า เฝ้าเหงาหม่น
หม่นเสียจน สีชืด จืดจนหมาง
หมางใจกัน พลันร้าง ห่างรักจาง
จางจนห่าง ใจครวญ หวนรำพึง
รำพึงนั่น รำพันนี่ ฤดีป่วน
ป่วนลมหวน ทวนท่วง ดังห่วงถึง
ถึงเจ้ากลอย สายสวาท ขาดรักตรึง
ตรึงไม่ซึ้ง รักคล้อย เลื่อนลอยจาง
จางฤดี วันนี้ ไมตรีป่น
ป่นแดจน สัมพันธ์หมอง จำต้องห่าง
ห่างไกลแสน แดนสรวง สุดท่วงทาง
ทางเคียงข้าง ยากพบ บรรจบกัน
กันและกัน ฉันและเธอ เฝ้าเพ้อพร่ำ
พร่ำหว่านคำ เป็นได้ แค่ในฝัน
ฝันงดงาม เชยชื่น จนตื่นพลัน
พลันสวรรค์ งันงก ดาวตกดิน...
แซมค่ะ