ทุกสิ่งเกิดบรรเจิดขึ้นมีแตกดับ
น้ำท่วมฟ้าดาวเลื่อนลับมิเกลื่อนขาว
คงมิเด่นดวงสดงดงามพราว
ที่สกาวกระจ่างไกลในชั่วคืน
เคยยลยินดินคือดินฟ้าคือฟ้า
ข้าวในนาปลาในหนองน้ำนองตื่น
ผลผลิตกสิกรรมทำยั่งยืน
ประเทศชาติชื่นมื่นมิระทม
น้ำจะท่วมอ่วมกรุงไหมพรุ่งนี้
หากบรรเทาทุกข์พี่ที่ขื่นขม
อยุธยาน้ำมิดหัวทั่วลานจม
คนนอนซมซัดวิบัติเพราะรับกรรม
อีกหลากหลายมากมายในจังหวัด
รับภาระเรื่องสาหัสวับัติซ้ำ
แทนเมืองกรุงเรืองรองผ่องเช้าค่ำ
ร่วมเห็นใจจิตคนช่ำมิต่ำใจ
หทัยกาญจน์
ปล. เห็นใจผู้ประสบภัยทุกคนนะคะ