เขาจัดคิว ขึ้นเรียง ส่งเสียงชัด
เราอึดอัด อย่างไร ไม่กล้าแย้ง
เจ็ดวันครบ หลบหลีก ช่างพลิกแพลง
ออกจัดแจง แบ่งเวร เป็นเวลา
หลับตาลง ปลงจิต ยากคิดต่อ
โอละพ่อ..แต่ละช่วง ห่วงหนักหนา
จากอาทิตย์ ถึงศุกร์ ขลุกสุนันยา
น้องดวงใจ แทรกมา มิได้พัก
อายุก็ ไม่น้อย แล้วนะพี่
ระวังหน่อย ก็ดี กลัวเสียหลัก
น้องหน้าใส วันอ่อน คอยอ้อนทัก
โรคหัวใจ กำเริบหนัก รักเป็นพิษ
คงต้องหา ยาปรุง บำรุงให้
คลุกข้าวใส่ น้ำปลา พาหมดฤทธิ์
จะเอาเรียวแรงไหน ให้มิ่งมิตร
แค่สะกิด คงแหยง แรงไม่มี...
"สุนันยา"
อุตส่าห์แบ่งหกวันปันละหนึ่ง
ให้ทั่วถึงคนรอหนอโฉมศรี
“สุนันยา” มาเหมาเหล่านารี
คงตบตีกันแน่..แท้คราวนี้
แบ่งคนอื่นบ้างหนอ..ขอร้องล่ะ
แบ่งภาระตนด้วยอวยสุขี
หากหกวันเห็นหน้าเดียว..เกี่ยวนารี
อันตัวพี่ คงแย่..เซ็งแน่เลย
คนละวันตามเดิม นั่นเสริมสุข
ได้สนุกถ้วนหน้า..มาเปิดเผย
ผลัดเปลี่ยนกันนั้นรื่นชื่นเสบย
สุนันเอ๋ย..เชื่อเถิด ให้เปิดทาง
ไม่ต้องกลัวหมดแรง..ทำแหยงเหยาะ
เสียงฉอเลาะคือยาด้วย ช่วยสะสาง
กับสุนัน นั้นหนักกว่า คั่วไม่วาง
จนฟ้าแจ้ง จางปาง..ยังคางเกย..
ให้ทั่วถึงคนรอหนอโฉมศรี
“สุนันยา” มาเหมาเหล่านารี
คงตบตีกันแน่..แท้คราวนี้
แบ่งคนอื่นบ้างหนอ..ขอร้องล่ะ
แบ่งภาระตนด้วยอวยสุขี
หากหกวันเห็นหน้าเดียว..เกี่ยวนารี
อันตัวพี่ คงแย่..เซ็งแน่เลย
คนละวันตามเดิม นั่นเสริมสุข
ได้สนุกถ้วนหน้า..มาเปิดเผย
ผลัดเปลี่ยนกันนั้นรื่นชื่นเสบย
สุนันเอ๋ย..เชื่อเถิด ให้เปิดทาง
ไม่ต้องกลัวหมดแรง..ทำแหยงเหยาะ
เสียงฉอเลาะคือยาด้วย ช่วยสะสาง
กับสุนัน นั้นหนักกว่า คั่วไม่วาง
จนฟ้าแจ้ง จางปาง..ยังคางเกย..
"บ้านริมโขง"