เ ค ย เ ห็ น ค ว า ม ส ำ คั ญ . . . ข อ ง ฉั น บ้ า ง ห รื อ เ ป ล่ า
ทำไมไม่รู้บ้างเล่า....ว่าฉันปวดร้าวแค่ไหน
คนที่ยืนข้างเธอวันนี้ คือคนที่เธอควรใส่ใจ
ไม่ใช่ใครต่อใคร...ที่เป็นแค่คนอื่นคนไกลของเธอ
กั บ เ ข า . . . ก็ จ บ ม า น า น เ ห ลื อ เ กิ น แ ล้ว
ทำไมสองตายังฉายแวว ยามพลั้งเผลอ
อาลัยอาวรณ์ คร่ำครวญเหมือนอยากเจอ
ยังเฝ้าฝันละเมอ..เธอเพ้อหาอะไร
ไ ม่ เ ค ย มี สั ก ค รั้ ง ที่ บั ง คั บ ใ ห้ ม า รั ก กั น
เป็นเธอเองที่บอกกับฉัน...ว่าลืมเขาได้
รอเธอมาเสมอ..แต่เธอกลับคบฉันเพื่อรอใคร
ฉันเองก็คนมีหัวใจ...โปรดรับรู้เอาไว้ว่า "เจ็บเป็น"
ห รื อ เ พ ร า ะ ค ว า ม เ จ็ บ ข อ ง ฉั น มั น ไ ม่ มี เ สี ย ง
เธอเลยทำได้แค่เพียงมองมันไม่เห็น
ถ้าการลืมใครสักคนมันลำบากยากเย็น
ก็อย่าเอาหัวใจฉันไปล้อเล่น...เพราะมันเจ็บเป็นและเจ็บนาน
ทำไมไม่รู้บ้างเล่า....ว่าฉันปวดร้าวแค่ไหน
คนที่ยืนข้างเธอวันนี้ คือคนที่เธอควรใส่ใจ
ไม่ใช่ใครต่อใคร...ที่เป็นแค่คนอื่นคนไกลของเธอ
กั บ เ ข า . . . ก็ จ บ ม า น า น เ ห ลื อ เ กิ น แ ล้ว
ทำไมสองตายังฉายแวว ยามพลั้งเผลอ
อาลัยอาวรณ์ คร่ำครวญเหมือนอยากเจอ
ยังเฝ้าฝันละเมอ..เธอเพ้อหาอะไร
ไ ม่ เ ค ย มี สั ก ค รั้ ง ที่ บั ง คั บ ใ ห้ ม า รั ก กั น
เป็นเธอเองที่บอกกับฉัน...ว่าลืมเขาได้
รอเธอมาเสมอ..แต่เธอกลับคบฉันเพื่อรอใคร
ฉันเองก็คนมีหัวใจ...โปรดรับรู้เอาไว้ว่า "เจ็บเป็น"
ห รื อ เ พ ร า ะ ค ว า ม เ จ็ บ ข อ ง ฉั น มั น ไ ม่ มี เ สี ย ง
เธอเลยทำได้แค่เพียงมองมันไม่เห็น
ถ้าการลืมใครสักคนมันลำบากยากเย็น
ก็อย่าเอาหัวใจฉันไปล้อเล่น...เพราะมันเจ็บเป็นและเจ็บนาน
ห า ก ค ว า ม เ จ็ บ . . เ ก็ บ งำ นั้ น ไร้ เ สี ย ง
เธอจงเลี่ยง...หลบรักที่สบจบประสาน
เลิกเหอะ กับคนที่ไม่รู้จัก...ว่ารักที่พบพาน
มันคือความทรมาน...ที่ทำร้ายเธอทั้งเป็น
มั น อ า จ จ ะ เ จ็ บ . . . จ น เ ล ว ร้ า ย
แต่หลังฝนห่าใหญ่... ฟ้าจะสดใสกว่าที่เห็น
จงอย่าทุกข์ ทนเหงา เศร้าลำเข็ญ
ยังมีใครคนหนึ่งที่ซ่อนเร้น...แอบมองเห็นคุณค่า...คนอย่างเธอ
หทัยกาญจน์