เพียงความเซ็ง เกร็งแทรก แหวกดวงจิต
ดั่งเอามีด มาสกิด คิดฝันใฝ่
จนเลือดออก ชอกช้ำ ระกำไป
เพียงรอใคร คนหนึ่ง ซึ่งเป็นเธอ
หทัยกาญจน์
เธอคนนั้น เอ่ยพร่ำ ระกำจิต
ใคร่ครวญพิศ รูู้ไหม ใครก็เพ้อ
ฤทัยหนึ่ง ก็ซึ้งอยู่ กู่หาเธอ
มัวรอเก้อ ชะเง้อไกล ใจเลยเซ็ง
รัตนาวดี
ใคร่ครวญพิศ รูู้ไหม ใครก็เพ้อ
ฤทัยหนึ่ง ก็ซึ้งอยู่ กู่หาเธอ
มัวรอเก้อ ชะเง้อไกล ใจเลยเซ็ง
รัตนาวดี