ในโลกนี้ไม่มีสิ่งใดแน่
ความผันแปรที่เห็นเป็นไปได้
ล้วนแต่เราดิ้นรนละคนไป
หลุดพ้นในความรัก, หรือมักชัง
เพียงแค่หนึ่งหัวโขนตะโกนเรียก
สิ้นสำเหนียงเพรียกหาศรัทธาสั่ง
กับอารมณ์ที่มีไม่จีรัง
กร้านเกรียมดั่งหัวใจ, ในวันนี้
โลกความเหงาเข้าจับ แต่กลับด้าน
จินตนาการโลดแล่นเหมือนแผ่นผี
เปิดเพลงดังฟังจบกลบซีดี
ล้วนแต่มีความฝัน,ไม่หันมอง
ไม่เหมือนเคยเฉยชา ตาสงบ
ทั้งระบบหัวใจไปหม่นหมอง
ความรู้สึกนึกเหงาเอามากอง
ทิ้งลงคลองหน้าบ้าน, วิญญาณเซ็ง!
..........................