ปรนิมมิตวสวัตตี
สุขาวดีท้ายสุดผุดไสว
สง่างามงดล้ำด้วยอำไพ
ทิพย์วิไลในจินต์ถวิลตรึง
สุขทั้งหลายในสวรรค์อันวิจิตร
ใครได้พิศย่อมมุ่งหมายใฝ่ฝันถึง
เพียงสวรรค์ชั้น"กามาฯ"ยากตราตรึง
ขอซึ้งซึ่งรสพระธรรมนำมรรคา
สู่สวรรค์ชั้นพรหม"ปฐมฌาณ"
ใครได้ญาณมาถึง"ปาริสัชชา"หนา
ทั้ง"ปุโรหิต"ล่วงถึง"มหาพรหมา"
ด้วยบุญพาเสวยสุขนับกัปกัลป์
หากใครได้"ทุติยฌาณ"การกุศล
คงล่วงพ้น"ปริตรตาภา"แสร้งเสกสรรค์
"อัปมาณาภา""อาภัสรา"อยู่ ด้วยเหมือนกัน
เป็นสวรรค์ ชั้นพรหม ต้นความดี
หากได้ถึง"ตติยฌาณ"อันยากยิ่ง
อยู่เป็นมิ่ง"ปริตสุภา"โอภาสี
"อัปมาณสุภา""สุภกิณหา"อยู่ ในชั้นนี้
ด้วยบารมี ก่อเกื้อ ผลเจือจาน
"จตุตถฌาณ"ญาณเพียรในขั้นสุด
ให้มาหยุดที่"เวหัปผลา"มหาศาล
อีกทั้งชั้น"อสัญญีสัตตา"ตาตระการ
ล่วงพ้นมารผ่านพ้นภัยในวัฏฏา
สำเร็จขั้นอนาคามรรควิจิตร
เป็นเข็มทิศส่งมาเกิด"อวิหา"
"อตัปปา""สุทัสสา"พรหม ชัั้นสุทธา
"สุทัสสี""อกนิษฐา"ภูมิ รูปพรหม
หากยุคใด ไร้พุทธองค์ ทรงประเสริฐ
ไม่มีธรรม ปฏิบัติ อันเหมาะสม
คนมาเกิด ในชั้น อรูปพรหม
เป็นก้อนกลม พรหมลูกฟัก ไร้หลักลอย
ทั้ง"อากาสานัญ""วิญญานัญ" เหลือแต่จิต
เจตสิกสถิตคู่อยู่ไม่ถอย
ทั้ง"อากิญจัญ""เนวสัญญาฯ"ต่างเฝ้าคอย
อีกกี่ร้อยพันกัปอย่านับเลย
เราโชคดี เกิดได้พบ พระศาสน์พุทธ
จงเร่งรุดทำดีเสียอย่าเฉย
อย่าเสียทีที่ได้เป็นมนุษย์เลย
สุดเฉลยสวรรค์จบพบนิพพาน......
เหนื่อยมากกกกกก แต่งได้แค่นี้ครับ ไม่เพราะอย่าว่ากานเลยนะ ยากจริงไม่เคยแต่ง ยาวรวดเดียวขนาดนี้ หุหุ
สุขาวดีท้ายสุดผุดไสว
สง่างามงดล้ำด้วยอำไพ
ทิพย์วิไลในจินต์ถวิลตรึง
สุขทั้งหลายในสวรรค์อันวิจิตร
ใครได้พิศย่อมมุ่งหมายใฝ่ฝันถึง
เพียงสวรรค์ชั้น"กามาฯ"ยากตราตรึง
ขอซึ้งซึ่งรสพระธรรมนำมรรคา
สู่สวรรค์ชั้นพรหม"ปฐมฌาณ"
ใครได้ญาณมาถึง"ปาริสัชชา"หนา
ทั้ง"ปุโรหิต"ล่วงถึง"มหาพรหมา"
ด้วยบุญพาเสวยสุขนับกัปกัลป์
หากใครได้"ทุติยฌาณ"การกุศล
คงล่วงพ้น"ปริตรตาภา"แสร้งเสกสรรค์
"อัปมาณาภา""อาภัสรา"อยู่ ด้วยเหมือนกัน
เป็นสวรรค์ ชั้นพรหม ต้นความดี
หากได้ถึง"ตติยฌาณ"อันยากยิ่ง
อยู่เป็นมิ่ง"ปริตสุภา"โอภาสี
"อัปมาณสุภา""สุภกิณหา"อยู่ ในชั้นนี้
ด้วยบารมี ก่อเกื้อ ผลเจือจาน
"จตุตถฌาณ"ญาณเพียรในขั้นสุด
ให้มาหยุดที่"เวหัปผลา"มหาศาล
อีกทั้งชั้น"อสัญญีสัตตา"ตาตระการ
ล่วงพ้นมารผ่านพ้นภัยในวัฏฏา
สำเร็จขั้นอนาคามรรควิจิตร
เป็นเข็มทิศส่งมาเกิด"อวิหา"
"อตัปปา""สุทัสสา"พรหม ชัั้นสุทธา
"สุทัสสี""อกนิษฐา"ภูมิ รูปพรหม
หากยุคใด ไร้พุทธองค์ ทรงประเสริฐ
ไม่มีธรรม ปฏิบัติ อันเหมาะสม
คนมาเกิด ในชั้น อรูปพรหม
เป็นก้อนกลม พรหมลูกฟัก ไร้หลักลอย
ทั้ง"อากาสานัญ""วิญญานัญ" เหลือแต่จิต
เจตสิกสถิตคู่อยู่ไม่ถอย
ทั้ง"อากิญจัญ""เนวสัญญาฯ"ต่างเฝ้าคอย
อีกกี่ร้อยพันกัปอย่านับเลย
เราโชคดี เกิดได้พบ พระศาสน์พุทธ
จงเร่งรุดทำดีเสียอย่าเฉย
อย่าเสียทีที่ได้เป็นมนุษย์เลย
สุดเฉลยสวรรค์จบพบนิพพาน......
เหนื่อยมากกกกกก แต่งได้แค่นี้ครับ ไม่เพราะอย่าว่ากานเลยนะ ยากจริงไม่เคยแต่ง ยาวรวดเดียวขนาดนี้ หุหุ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
