เรื่องเล่าเด็ด วันทั้งเจ็ดของสองเรา
ความสุขนิดๆ ของบัณฑิตเมืองสิงห์ หากเอ่ยถามความสุขปลุกใจชื่น บัณฑิตยื่นคืนคำนำมาใส่ จะเขียนร้อยถ้อยความตามหัวใจ ความสุขคืออะไรใคร่จะจาร วันจันทร์นั้นมีสุขสนุกสม ทั้งอารมณ์ไร้ทุกข์ทุกสถาน ชะแง้อ้อนออดใกล้"หทัยกาญจน์" จิตสำราญปานเทพเสพภิรมย์ วันอังคารจิตใจมิใคร่ทุกข์ เริงสนุกคลุกคลีช่วยหวีผม ให้"มิวสิค"น้องนางอย่างเกลียวกลม ทั้งชื่นชมรูปงามของทรามวัย วันพุธนั่งดูดาวสกาวฟ้า "สุนันยา"มาพร้อมอ้อมแขนใกล้ กับอกพี่ที่อุ่นละมุนใน เชยโสมใสดารายามราตรี วันต่อไป"เอมิกา"ก็มาด้วย รูปลักษณ์สวยหมวยขาวพราวนวลศรี กระจ่างชัดพฤหัสบดี นวลนารีมาพร้อมอ้อมกอดเรา วันศุกร์แถม"แซม"นัดไปจัดสวน ปลูกลำดวนชวนใจให้หายเหงา ทั้งร้องเพลงเคลียคลอพอบรรเทา ให้ความเศร้าหายไปในพริบตา วันเสาร์หยุดว่างงานนั่งทานข้าว และอ่านข่าวหน้าหนึ่งพึงสุขหนา "ยามพระอาทิตย์อัสดง"ก็ลงมา เสิร์ฟข้าวปลาอาหารเป็นอาจิณ วันอาทิตย์"รัตนาวดี"นี้เข้าหา เธอเนื้อหนังมังสาน่าถวิล นวลระเรือเนื้อหอมดอมยุพิน บัณฑิตยินดีเอยเชยเจ็ดนาง บัณฑิตเมืองสิงห์ ๗ ตุลาคม ๒๕๕๔ | ความสุขใจ ของหทัยกาญจน์ หากเอื้อนเอยเผยถามหาความสุข หทัยฯปลุกประโลมโหมคำใส่ จะเรียงร้อยถ้อยรักทักทอใจ ความสุขหรือคืออะไรใคร่จะจาร วันจันทร์นั้นฉันปรีเปรมเกษมศรี ความสุขล้นพ้นทวีทุกทิศาน ได้เคียงใกล้"ท่านบัณฑิตฯ"ขั้นเชี่ยวชาญ ทั้งชำนาญเนื่องนิตย์จิตภิรมย์ วันอังคารผลาญทุกข์ระทมสิ้น นั่งดื่มกินลิ้มชิมกลิ่นสุขสม กับ"คุณลุงสล่าผิน"ถิ่นเรียงชม เคียงโต๊ะกลมกลางโรงแรมร้างห่างไกล วันพุธจุดสะดุดรักทักปลายฟ้า นั่งมองหน้าเคียงพักตร์ยักเยื้องใกล้ นอนอิงแอบแนบอกอุ่นละไม แสงโคมไฟ"พี่ระนาดฯ"สาดราตรี พฤหัสฯสองมือจัดจีบบีบนวด ให้คลายปวด"ท่านรพี"ทุกข์หมองศรี ไปถึงถิ่นบ้านดินลานนนทรี ที่แห่งนี้งดงามท่ามสองเรา วันศุกร์หยุดสุขสงบเป็นที่สุด ได้ดำผุดดำว่ายในแก่งเขา ใต้ทะเลสาบบาดาลฟ้าสีเทา ทักทายเอาไปกับใคร"ทำมะดา" วันเสาร์เราเฝ้าจดจ่อรออยู่บ้าน ที่เรือนชานชื่นชมนอนเรียงหน้า ดูทีวี"พี่ริมโขง"เคียงกายา นั่งกินข้าวกับน้ำปลาสุขอาจิณ วันอาทิตย์"วิศวกรรม"ศาสตร์ ช่างประหลาดหลายเรื่องเฟื่องถวิล นั่งกินเหล้าเคล้าคล้อรอชมดิน หทัยฯยินดีเอยเชยเจ็ดชาย หทัยกาญจน์ ๙ ตุลาคม ๒๕๕๔ |
ปล. ต้องขอภัยมา ณ โอกาสนี้ สำหรับชื่อของทุกท่านที่ถูกอ้างอิงถึง มิได้เจตนาที่จะล่วงเกิน
และต้องขออภัยผู้ที่ไม่ได้ถูกอ้างอิงถึงในที่นี่ด้วย ไว้โอกาสหน้าทางเราอาจจะปรับเพิ่มเป็น สิบสองเดือน หรือ ๓๖๕ วัน
ด้วยความรักและความเคารพ โดย บัณฑิตเมืองสิงห์ & หทัยกาญจน์
และต้องขออภัยผู้ที่ไม่ได้ถูกอ้างอิงถึงในที่นี่ด้วย ไว้โอกาสหน้าทางเราอาจจะปรับเพิ่มเป็น สิบสองเดือน หรือ ๓๖๕ วัน
ด้วยความรักและความเคารพ โดย บัณฑิตเมืองสิงห์ & หทัยกาญจน์