บรรจงเขียน.บทกวี.ให้พี่อ่าน
พี่มองผ่าน.มิเผย.เชยใช่ไหม?
วาดน้ำคำ.ฉ่ำเฉือน.ไม่เหมือนใคร?
ทำเช่นใด.จะซึ้ง.เป็นหนึ่งเดียว
มีร้อยพัน.มั่นเสนอ.เผยอข้อง
พี่กลับจ้อง.งอนง้อ.เหมือนรอเกี้ยว
ยอมหวานอม.ขมร้อย.กับรอยเคียว
ที่กลมเกลียว.กลับกราย.ไม่ปรายตา
"บทกวีที่รอคอย"...คงลอยน้ำ
พร้อมเสียงช้ำ.พร่ำเพรียก.พี่เรียกหา
แต่ตรงนี้.มีให้.ไร้ราคา
ถึงเวลา."อาชาไนย".ได้บทเรียน
........๑๐๙๑๓.........
บทกวีที่ให้ไม่กล้าอ่าน
เกรงประหารหัวใจยอมให้เฆี่ยน
ก็มิวสิกบอกมาว่าพากเพียร
ตั้งใจเขียนเพื่อรีบจีบณัชชา
ดาวเจียมตัวว่าแรงของแสงน้อย
ดุจหิ่งห้อยมิวสิกแสงแรงยิ่งกว่า
แม้มุ่งหวังอย่างไรไร้ราคา
ดาวมิกล้ารักดอกบอกเจียมตัว
ดาว อาชาไนย[/color]
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
