ไก่ขันจากชายทุ่งใกล้รุ่งแล้ว
ดาวจำแคล้วลาลับกับห้วงหาว
ยังจำความหวานชื่นอันยืนยาว
ทุกทุกคราวห้ามใจมิได้เลย
เฝ้าเวียนอ่านกลอนฝันอันอบอุ่น
ยังคุกรุ่นลุกลามความรักเอ๋ย
ยิ่งกระชับสัมพันธ์มั่นกว่าเคย
ดาวเปิดเผยให้เห็นเป็นพยาน
คิดถึงเธอดาวจ้องมองจากฟ้า
ได้สบตาทุกคืนอย่างชื่นหวาน
ความคำนึงเราสองคงพ้องพาน
จึงซาบซ่านแม้ไกลเพราะใจตรง
ดาว อาชาไนย