ลมพัดมา ผ่านหล้า พาใจหวิว
ใบไม้ปลิว พริ้วร่วง ไปทับถม
ให้เป็นปุ๋ย ต้นไม้ได้ดำรง
เหมือนใจคนได้คง,อยู่สืบไป
สายลมเอน พลิ้วไหว พัดรวงข้าว
ลู่เอนยาว พัดปลิว ทุ่งเอนไหว
ลมพัดมา เอื่อยเอื่อย ช่างเหนื่อยใจ
ลมพัดไป อย่าได้ พัดใจเรา
ใบไม้ปลิว พริ้วร่วง ไปทับถม
ให้เป็นปุ๋ย ต้นไม้ได้ดำรง
เหมือนใจคนได้คง,อยู่สืบไป
สายลมเอน พลิ้วไหว พัดรวงข้าว
ลู่เอนยาว พัดปลิว ทุ่งเอนไหว
ลมพัดมา เอื่อยเอื่อย ช่างเหนื่อยใจ
ลมพัดไป อย่าได้ พัดใจเรา
.gif)
ช่วงที่ต้อง ห่างกัน สัมพันธ์แน่น
ฝากลมแทน ห่วงใย อย่าได้เหงา
ความคิดถึง คะนึงหวง ห่วงไม่เบา
ฝากลมเย้า เคล้าคลอ พะนอเธอ
แม้อยู่ไหน โปรดสดับ ยอมรับว่า
ทั้งอุรา มอบไว้ ให้เสมอ
คู่เคียงขวัญ แนบเนา คล้ายเราเจอ
นำเสนอ คำรัก วอนฝากลม...
"สุนันยา"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
